JOMO als bevrijdend perspectief

In een wereld die constant schreeuwt om onze aandacht, is het gemakkelijk om verstrikt te raken in de eindeloze cyclus van FOMO - Fear Of Missing Out.

Het fenomeen van FOMO lijkt relevanter dan ooit tevoren. Maar wat drijft deze angst om iets te missen? Zouden de overtuigingen, verwachtingen en erfenissen van onze voorouders een rol kunnen spelen in dit hedendaagse fenomeen?

FOMO kan soms dieper geworteld zijn dan alleen oppervlakkige angsten of sociale druk. Het kan voortkomen uit een onbewuste identificatie met familietrauma's en een sterke loyaliteit aan het systeem van herkomst.

Als er in de familiegeschiedenis sprake is geweest van verlies, mislukkingen of gemiste kansen, kunnen individuen zichzelf onder druk zetten om deze verloren kansen te compenseren. Dit kan leiden tot een voortdurende angst om iets te missen, zelfs als dat niet rationeel is.

Sommige mensen voelen zich sterk verbonden met de ervaringen van hun familie, zelfs als deze negatief zijn. Dit kan voortkomen uit een diepgewortelde loyaliteit aan het gezinssysteem, waarbij men zich verplicht voelt om zich op een bepaalde manier te gedragen of bepaalde keuzes te maken om trouw te blijven aan het familiegeweten.

Familietrauma's kunnen diepe emotionele littekens achterlaten, waaronder een diepgewortelde angst voor afwijzing of het gevoel er niet bij te horen. Hierdoor kunnen mensen obsessief worden in hun pogingen om verbonden te blijven en niets te missen, uit angst om buitengesloten te worden.

Als er binnen de familie een cultuur van competitie of vergelijking heerste, kunnen individuen zichzelf voortdurend vergelijken met anderen en zichzelf onder druk zetten om gelijke tred te houden. Dit kan leiden tot een constante angst om iets te missen, uit angst om achterop te raken bij anderen in de familie.

Hoe kunnen we ons bevrijden van deze invloeden en een gezonder evenwicht vinden tussen de drang om alles te willen ervaren en de noodzaak om rust en reflectie te omarmen?

Hoe kunnen we diepgewortelde overtuigingen, verwachtingen en de erfenis van onze voorouders heroverwegen en ruimte maken voor een nieuw narratief, waarin het streven naar persoonlijke groei en vervulling centraal staat, los van de angst om iets te missen.

Door bewustwording te ontwikkelen van deze patronen en hun oorsprong. Door een gezonde identiteit te cultiveren, los van familiepatronen, en het ontwikkelen van een gevoel van autonomie en authenticiteit. 

Door ons erfgoed te erkennen en te omarmen en tegelijkertijd de vrijheid te vinden om ons eigen pad te bewandelen, vrij van de druk om altijd maar alles te willen ervaren. Met JOMO, Joy Of Missing Out, als bevrijdende perspectief.  Het besef dat het oké is om soms dingen te missen, om bewust te kiezen voor rust, voor diepere verbindingen en voor het cultiveren van onze innerlijke wereld.

Misschien is het tijd om ons af te vragen welke erfenis we echt willen doorgeven aan de volgende generaties. Is het de constante jacht op externe prikkels, of is het de kunst van het zijn in het moment, van het koesteren van diepgaande connecties en van het verzorgen van onze innerlijke wereld?

Wie weet wat voor rijke en bevredigende ervaringen we zullen ontdekken wanneer we ons openstellen voor de schoonheid van het leven in al zijn eenvoud.