Als mijn buik kon praten

Tijdens een recente opstelling deelde een vrouw haar jarenlange worsteling met buikpijn en  constipatie. Constipatie kan niet alleen een fysieke uitdaging zijn, maar ook een symbolische uiting van de moeilijkheden die we hebben om emoties toe te staan en los te laten.

Tijdens de opstelling onderzoeken we langzaam de diepere lagen achter de buikklachten. Wat willen deze ons vertellen?

De representant voor de vader wordt opgesteld en vervolgens ook zijn vader, de opa van de cliënt. Dan wordt het stil. ‘Wie ben jij?’, fluistert hij zijn vader toe. Hij voelt niets, en lijkt te

bevriezen. In de werkelijkheid is de vader van vader overleden toen vader nog in de moederschoot zat. Hij heeft zijn vader nooit gekend. In de opstelling wordt deze uitgescheurde bladzijde uit zijn geschiedenis getoond. Geblokkeerde pijn wordt zichtbaar.

De cliënt staat alleen. Er is afstand tussen haar en haar vader. Nu wordt een representant voor de klachten toegevoegd in de opstelling. Deze kiest de nabijheid van de cliënt.

Er ontstaat proceswerk tussen de cliënt en haar vader. Hij zegt: ‘Dit is mijn lot. Niet het jouwe. Je mag het helemaal laten gaan, je mag de pijn en het gemis loslaten en bij mij laten.’

De klachten lijken symbool te staan voor de niet-gevoelde en geblokkeerde emoties van vader.

De vrouw erkent op haar beurt wat er is, en wat er is geweest. Ze begrijpt het meteen: ze kwam voor haar buikklachten, maar het verband met de geblokkeerde emoties van vader is duidelijk. De representant van de klachten trekt zich terug uit de opstelling.

In het ontrafelen van de dynamiek tussen de klachten en de onthulde verborgen emoties van vader, schuilt een krachtige boodschap van acceptatie en loslaten. De geblokkeerde emoties worden zichtbaar.

Deze opstelling herinnert er ons aan dat we niet verantwoordelijk zijn voor de lasten van anderen, en dat we de keuze hebben om ze los te laten en onze eigen weg vrij te maken.

Na een paar weken voltrok zich een opvallende verandering. De erkenning van de niet geleefde emoties gaf haar rust, de precisie waarmee haar lichaam op deze beweging resoneert is prachtig. Haar buik is rustig.