Luisteren naar het onhoorbare

 

In de diepte van ons familiesysteem liggen vaak antwoorden verscholen die we nodig hebben om onze fysieke en emotionele gezondheid te herstellen. Zo ook in het verhaal van een vrouw, die leed onder problemen met de spijsvertering, buikpijn en de slopende ziekte colitis ulcerosa. Deze fysieke klachten, deels gekoppeld aan het immuunsysteem, vertelden slechts een deel van haar verhaal. Het echte pad naar genezing begon pas toen ze bereid was de diepere lagen van haar familiegeschiedenis te verkennen, via een familieopstelling.

 

"Wat heeft je ziekte je gebracht?", was mijn vraag. Zij had hier niet meteen een antwoord op. Maar op zoek naar een verklaring ontdekte ze dat haar ziekte haar dwong tot zelfzorg op een niveau dat ze eerder niet had ervaren. Het was een oproep van haar lichaam om te vertragen, te luisteren en voor zichzelf te zorgen.

 

Vaak werd ze, in het dagelijkse leven en ook in het werk, overspoeld door een lastige emotie. Een emotie die haar deed verstarren, en haar weerhield om het leven ten volle te nemen. In de opstelling werd deze emotie tastbaar en begrijpelijk. Het was alsof ze een ontmoeting had met een oude vriend die eindelijk de kans kreeg om gehoord te worden.

 

In de opstelling stond ze alleen, op afstand van haar moeder en van haar oma. Stilaan werd de dynamiek ontrafeld tussen de ziekte, de emotie, haarzelf, haar moeder en haar oma. Deze dynamiek onthulde verborgen patronen die haar leven tot op de dag van vandaag beïnvloedden. Het was een reis door generaties heen. De opstelling gaf haar de kans te ontdekken dat de oplossing voor haar ziekte verscholen lag in de beweging naar haar moeder en oma. Zij had een diep verlangen om terug te keren naar de bron van haar bestaan, om de wonden te helen die generaties lang waren doorgegeven. Het was een beweging van overgave, van liefde en van heling.

 

Nu was ze in staat haar erfenis te omarmen, door het aankijken van haar moeder en oma. "Lieve mama, lieve oma, ik accepteer en stem toe met jullie last. Deze last heb ik met liefde voor jullie gedragen. Maar vanaf vandaag draag ik alleen mezelf. Ik laat het in liefde los. Dank je voor alles."

 

Na de opstelling keerde ze naar huis terug, niet alleen met haar fysieke klachten, maar met een rustig hart en een dieper begrip van zichzelf. Ze hoefde niet langer het gewicht van haar familiegeschiedenis alleen te dragen. Ze kon zichzelf accepteren. Het was voor haar een nieuw begin.

 

Dit relaas is slechts een van de vele verhalen die getuigen van de kracht van familieopstellingen in een genezingsproces. Het herinnert ons eraan dat ware heling pas begint wanneer we de moed hebben om de verborgen waarheden van onze voorouders te omarmen die daar wachten om ontdekt te worden.

Vorige
Vorige

Papaoutai - Stromae

Volgende
Volgende

Als mijn buik kon praten